تأمین آب برای زنبور عسل
عده‌ای از زنبورهای چراکننده مقداری آب را در چینه‌دان خود حمل کرده و ذخیره می‌کنند.
مصرف آب عمدتا برای رقیق کردن عسل به عنوان غذای لاروها، خنک کردن و مرطوب کردن داخل کندو و تا حدودی برای مصرف خود زنبورها جهت تعادل فیزیولوژیکی بدن آنها می‌باشد.
بهترین روش تامین آب، مستقر کردن کندوها در فاصله نزدیک به آب‌های جاری تمیز مثل رودخانه، دریاچه، نهر، جوی و چشمه وغیره می‌باشد.
در صورتی که اینگونه منابع در دسترس نباشد می‌توان از یک تانکر آب بدین منظور استفاده کرد که در زیر شیر خروجی آن تخته‌ای را به طور مورب قرار داده و در پایین آن تشتکی را مستقر نمود که آب در آن جمع شده و سرریز گردد.
ضمنا بهتر است روی تخته را با گونی پوشانده و در داخل تشتک نیز قطعات چوب یا شاخه درخت قرار داد تا زنبورها بتوانند روی آن نشسته و آب بنوشند.
راه دیگر تامین آب کلنی‌ها استفاده از انواع شربت خوری‌ها است که د رآنها آب ریخته و در اختیار زنبورها قرار داده می‌شود. گرچه این کار وقت گیر و پر هزینه است ولی برای مواقع بحرانی بسیار مفید است.
